۱۳۹۰ فروردین ۱۴, یکشنبه

ماجراهای ولادت حضرت زینب(س)

هنگام ولادت آن حضرت ،پیامر(ص)در سفر بودند.امیرالمؤمنین(ع)فرمودند:((برپیامبر(ص)سبقا نمی گیریم))تاآنکه آن حضرت آمدندومنتظروحی شدند.جبرئیل(ع)نازل شدوعرض کرد:خداوندسلام می رساندومی فرماید:((این دختر،رازینب نام بگذار،چه اینکه این نام رادرلوح محفوظ نوشته ایم)).
پیامبر(ص)راطلب کرده بوسیدندوفرمودند:((وصیت می کنم به حاضرین وغایبین که این دختر،رابه خاطر من پاس بدارید،که هماناوی به خدیجه کبری(س)مانند است)).سکینه و،وقارآن حضرت رابه خدیجه کبری (س)وعصمت وحیائش رابه فاطمه زهرا(س)وفصاحت وبلاغتش را به علی مرتضی (ع)وحلم وبدبازیش رابه حسن مجتبی(ع)وشجاعت وقوت قلبش رابه حضرت سیدالشهدا(ع)همانندنموده اند.
این حجر دراصابة وابن اثیردرأسدالغابه درحالات آن حضرت نوشته اند:درمجلس یزیدلعنت اللاه علیه حضرت زینب (س)کلماتی فرمودندکه دلالت برقوت قلب آن حضرت درکرم،بصیرت ،حلم مشهورخاندان بنی هاشم وعرب بوده،وبین جمال جلال،سیرت وصورت واخلاق وفضیلت جمع کردشبها درعبادت بودو روزها در،روزه واو به اهل تقوی معروف بود.1
(منبع تقویم شیعه)
...............................................................
1.مجلةالسلام:شماره27،محمدغالب شافعی.

ادامه:سروروغم در شادی وحزن اهل بیت(ع)

واین گونه اشک شیعه در سوگ اهل بیت(ع) است وسرورش در شادی آنان!!شیعه از امامش این درس ابدی را گرفته است که"إن سرک أن تکون معنا فی الدرجات العلی فی الجنان فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا":"اگر دوست داری در درجات عالی بهشت با ما باشی برای حزن ما محزون باش وبرای شادی ما شاد باش".

ادامه:سروروغم درشادی وحزن اهل بیت(ع)

شیعه کنارمحمل زینب(ع)سرمی شکند.شیعه به یادکودکان در بیابان دویده کربلادرروز عاشوراپابرهنه می گردد.شیعه چشمان اشکبارخاندان حسین(ع)راکنار سر بریده تنها نمی گذارد.شیعه مانند زینب ورباب(ع)بامشاهده چوب خیزران طاقت از کف می دهد.شیعه هنوز برای رقیه سه ساله (ع )در خرابه مرهم می برد.
شیعه همچنان اربعین رادر کربلا حاضر است.شیعه با زینب بر حسین می گرید،وبا سکینه بر علی اکبر اشک می ریزد،وبا رباب برای علی اصغر سینه داغ می کند،وبااطفال حرم"یااباالفضل "می گوید.
شیعه همراه کاروان اسیران حسینی وزینبی از کربلا تا کوفه واز کوفه تاشام وازشام تا کربلا وازکربلا تامدینه می رود.شیعه بر امامان مظلومی که به دست میراث خواران سقیفه محبوس ومسموم شدند می سوزد

ادامه:سروروغم درشادی وحزن اهل بیت (ع)

درولایت علی (ع)باجمع بهشتیان به استقبال اودرکعبه می رویم،ودرشهادت اوخون دل سی ساله علی (ع)از ظلم سقیفه راباتمام وجود احساس می کنم.درولادت زهرا(ع)با لبخندپیامبروخدیجه(ع)،غنچه روحمان می شکفدوبی اختیارمتبسم می شویم،ودرشهادت اوضربه دررابرپهلوی خوداحساس می کنیم،وبه یادآن سیلی صورت خودراسرخ می کنیم.برجودحسن(ع)می بالیم وبرتنهایی مظلومانه اومی نالیم.درغدیراوج سروررادرمی نوردیم وتابلوی بزرگترین عیدالهی رابربلندترین قله جهان نصب می نماییم.درعاشوراازقله غم قصه عظیم ترین غصه را مرورمی کنیم واشک می ریزیم وازخودبی خودمی شویم
شیعه جنازه مقدس پیامبرش رارهانمی کندوبه سقیفه نمی رود.شیعه فاطمه(ع)رادرپشت دروعلی(ع)راطناب برگردن تنهانمی گذارد.شیعه باخاموش شدن چراغ خیمه هادرشب عاشوراخودرادرتاریکی شب گم نمی کند.شیعه بالبیک دائمی خودندای"هل من ناصر"حسین(ع)راپاسخ مثبت می دهد.شیعه سم اسبهارابرسینه خود احساس می کند.شیعه به یادخیمه های سوخته درآتش می دودو"یاحسین"می گوید.

سروروغم درشادی وحزن اهل بیت(ع)

دراعتقادمادین جزحب وبغض نیست،واین محبت است که نمی گذاردروزهای شیرین وتلخ درابطه باولایت وبرائت ازخاطره ها محو شود.درولایت پیامبر(ص)تبسمی روح انگیژ برلب می نشانیم ودررحلت اومظلومیت علی وفاطمه (ع)رادردل تازه میکنیم.
..............................................................................منبع تقویم شیعه

آنچه حیات شیعه راباارزش میکند

((شیعتناجزء منا خلقوا من فضل طینتنا، یسوؤهم ما یسوؤنا ویسرهم ما یسرنا)).
امام صادق(ع)می فرمایند:((شیعیان ما جزئی ازماهستند،که ازاضافه طینت ماخلق شده اند.آنچه مارا ناراحت کند آنان راناراحت می کند،وآنچه ما رامسرور کند آنان را مسرور می نماید)).1
عمرما شیعیان رابامحاسبه ساعاتی که دریاد اهل بیت پیامبر(ص)باشیم می توان محاسبه کرد.برای به دست آوردن ارزش و بهای حقیقی سال وماه وزمان،لحظاتی را باید محاسبه کنیم که نام مقدس محمدوعلی وفاطمه ویازده امام ازفرزندانشان(ع)درآنها درخشیده است،وباید روزهایی رابه حساب آوریم که با یادمهدی صاحب الزمان(ع) سپری کرده ایم.(منبع تقویم شیعه)
.............................................................................
بحارالانوار:ج68ص24ح43.


1بحارالانوار:ج 68ص24ح43.